De foto's van Dante op 21 maart

Hier zijn ze dan de foto's van 21 maart.

The Cure in Rotterdam

Hoewel de link met Ede ontbreekt kan ik het toch niet laten even iets te schrijven over het fantastische concert van The Cure gisteren in AHOY in Rotterdam.



Het laatste concert dat ik van ze zag (tijdens de Wish Tour), ook in Rotterdam, was me een beetje tegengevallen. Maar het concert van gisteren overtrof al mijn verwachtingen. Robert Smith ziet er nog steeds hetzelfde uit als 25 jaar geleden, hij maakt zich nog steeds hetzelfde op en is alleen wat dikker geworden. Ook zijn stem heeft niets aan kracht ingeboet. De band had er zin in en gaf een show weg van drie uur en een kwartier, dat van begin tot eind wist te boeien. Veel bekend werk werd gespeeld, maar ook nieuw werk, dat binnenkort op CD zal verschijnen.



Er waren ook veel nummers die we al heel lang niet meer van ze gehoord hadden, zoals een schitterende versie van Primary. De band doet het tegenwoordig zonder toetsen en dat gaf in enkele nummers die op de plaat en tijdens de vorige tours gedragen werd door de keyboards (zolas The Walk, Kyoto Song en Close To Me) een heel andere dimensie. Soberder, maar beslist niet minder. Wat trouwens ook bewijst det de meeste songs van The Cure ijzersterke composities zijn.
Opvallend was ook dat tijdens de eerste toegift alleen nummers van de eerste plaat gespeeld werden: Boys Don't Cry, Killing An Arab, 10.15 Saturday Night, Jumping Someone Else's Train, Grinding Halt, etc. Meer dan de halve plaat kwam langs tijdens die eerste toegift. Het concert eindigde met het onvermijdelijke A Forest. Ditmaal, en volgens mij ook voor het de eerste keer, werd het nummer uitgevoerd zonder keyboards. De feedback-gitaar nam aan het begin van het nummer de toetspartijen over.
De recensies in de kranten waren ook allemaal lovend, maar helaas hadden ze geen moeite genomen om een recensent te sturen en plaatsen ze allemaal hetzelfde persbericht, zodat een verwijzing naar het artikel in NU voldoende is.


Er zullen ongetwijfeld op het web foto's te vinden zijn die veel scherper zijn, maar deze foto's, die gemaakt zijn op een gewoon mobieltje, geven volgens mij de sfeer heel goed weer en benadrukken juist het psychedelische karakter de muziek van The Cure.

Veluwse dichters in Dante

Het programma voor dante van 20 maart is rond. Ik meldde eerder al de komst van Lynn en Ibiss.
In Cultureel Café Dante wordt aanstaande donderdag ook het nieuwe nummer van poëziepuntgl ten doop gehouden. Poëziepuntgl is een driemaandelijks tijdschrift over Gelderse dichtkunst. Het tijdschrift presenteert Gelderse dichters, gevestigde en aanstormende talenten. Tevens geeft het informatie over Gelderse poëzie en over mensen die daar op een bijzondere manier een band mee hebben.

Ter gelegenheid van het verschijnen van het nieuwe nummer zullen enkele Veluwse dichters, die in deze editie publiceren, een aantal gedichten voordragen. Uit Ede zijn dat Mart van der Hiele, Maarten Hamelink en Hans Puttenstein. Uit Nunspeet komt Kees Keizer en Gerrit Pleiter komt uit Oldebroek.
Gedichten van Hans Puttenstein vindt u bij Meander en bij NCRV dichttalent. Bij Meander vindt u een bespreking van het gedicht Koude Thee.
Een biografie van Kees Keizer vindt u bij Nederlands.nl. Gedichten van Keizer vindt u ook weer bij Nederlands.nl, bij Meander en bij NCRV dichttalent.
Een korte biografie van Gerrit Pleiter vindt u bij Uitgeverij Kontrast. Een aantal gedichten staan ook bij Meander. Bij Meander vindt u ook een bespreking van het gedicht Kerkdorp.
Over wie Mart van der Hiele is vindt u meer in Ede Stad.

Meer muziek in Dante: Ibiss

Ibiss bestaat uit Jasper Schonewille uit Ede en Gerben Roebersen uit Scherpenzeel.
Nadat ze elkaar tegengekomen waren op een school in Veenendaal, begonnen ze onderling CD's uit te wisselen. Tijdens gezamelijke jamsessies die daarop volgden, ontwikkelden zij een nieuwe visie op wat muziek volgens hen moet zijn. Begonnen met drums en percussie (Gerben) en orgel/keyboard (Jasper) werd de sound na verloop van tijd verrijkt met guitaar, piano en zang.
Inmiddels is ook hun debuut-cd 'Sapphire tears' verschenen.

Echte muziekhelden hebben zij niet. "Nu vind ik Jimi Hendrix geweldig en Spinvis uit Nederland is ook steengoed. Maar ik haal veel inspiratie uit klassieke muziek of moderne bands als Muse. Muzikanten als David Gilmour, Johnny Greenwood (Radiohead) en Steve Howe (Yes) komen met iets nieuws. We zijn opgevoed met deze muziek, dus het heeft iets heel vertrouwds. Er zit gevoel in de muziek en die artiesten weten hoe ze hun instrument moeten bespelen", aldus Jasper.Ibiss heeft een hele eigen sound. Jasper: "We improviseren net zolang tot de muziek iets is geworden dat de tekst uitbeeldt en vice versa. Ibiss is geen luistermuziek, maar muziek die je moet ervaren. "
"In de Oudheid heeft de Ibis (een vogel) vaak de naam of rol van een denker. Zo is de Ibis in de Egyptische mythologie symbool voor het schrijven. En in de Bijbel (in het boek Job) staat een vers 'Wie heeft de ibis zijn wijsheid gegeven?' Omdat onze teksten niet bepaald gewone liefdesliedjes zijn maar meer filosofisch, vonden we 'Ibiss' wel een passende naam".

Lynn in Dante

Op 20 maart aanstaande is het singer- songwriters duo Lynn uit Ede te gast in Cultureel Café Dante.
Lynn bestaat uit Jolinde van Lynn (van de Lugt, zang, piano en gitaar) en Benjamin van Teijlingen (gitaar).

Opgegroeid in een muzikale familie waarin het leren bespelen van instrumenten en familie-optredens meer gewoonte dan uitzondering waren, schreef Lynn in 2002 haar eerste nummer ‘Somebody I'm not'.
Ze oefende op de oude piano van de organisatie waar ze destijds een tussenjaar deed. Vrienden en familie waren enthousiast over haar songs en sound en motiveerden haar door te gaan met het schrijven van nummers. In 2004 richtte Lynn met een aantal vrienden de band ‘No Coincidence’ op. Ze deden mee aan de talentenjacht van school en met NoC nam Lynn in een bedrijfskantine haar eerste nummers op. De band stopte na een jaar, maar Lynn ging door en in 2005 wòn ze de talentenjacht op school.

In het voorjaar van 2007 nam Jolinde haar eerste solodemo op ‘She writes down her thoughts’. Benjamin van Teijlingen begeleidde haar hierbij op gitaar. Dit resulteerde in een plaat met pure, eerlijke nummers; geschreven op haar studentenkamer, gecomponeerd op haar met vogeltjes bedrukte gitaar en haar piano waarvan een toets mist. Lynn schrijft nummers die letterlijk haar neergeschreven gedachten zijn, gezongen met haar eigen pure stemgeluid.
Inmiddels heeft de samenwerking met Benjamin van Teijlingen vaste vorm gekregen en treden zij op als singer- songwriters duo.

Op 22 februari vond in Merleyn in Nijmegen de finale Gelders Singer/songwriter Festival plaats. Lynn won deze finale en mag zich zodoende de beste Gelderse Singer-Songwriter van 2008 noemen.
Een criticus schreef bij dat optreden over Lynn: "Jolinde heeft een warm stemgeluid en doet in combinatie met piano denken aan de Belgische An Pierlé. Geen grote uithalen, maar dat hebben ze ook niet nodig."

De jury zei over Lynn: "Het is melancholisch, het is breekbaar, geloofwaardig en het doet ertoe".